τελεσσιεπής

τελεσςῐεπής

1 fulfilling its words μαντευμάτων τε θεσπεσίων δοτῆρα καὶ τελεσσιε- [πῆ] θεοῦ ἄδυτον (supp. Wil., cll. Σ, P. 11.5 = fr. 293 Schr., πυκινῶς δὲ τίθησιν ὁ Πίνδαρος κατὰ τὸ ἀρσενικὸν τὸν ἄδυτον, et Σ Π ad loc., ἀρσενικ]ῶς τὸν ἄδυτο[ν: τελεσσιε[πες coni. Galiano) Pae. 7.2